Ak sütümle emzirip büyüttüðüm Canan’ým Canýmý iste benden vermeyen namert olsun Bu acýyla ne yazar cennet olsa dört yaným De ki gir þu mezara girmeyen namert olsun
Aðustos sýcaðýnda üþürken þu yüreðim Aldýðým darbelerden düþtü gönül direðim Kalmadý bende sine hangi derde gereyim Bu canýmý yoluna sermeyen namert olsun
Bu aþk ki boyun büküp diz çöktüðüm tek sevda Var mý benzeri gülüm var mý güneþde ayda Kader cilveleniyor að örüyor ne fayda Þu kader zincirini kýrmayan namert olsun
Ana olmayan bilmez evladýn kýymetini Anan babadan öksüz þimdi evlat yetimi Bir anlasaydýn kuzum sen benim niyetimi Vur anne kendini de vurmayan namert olsun
Kul Garib’im diyemem bu hayat bir þahane Alýn yazým karaymýþ kaderim de bahane Yüreðime yaptýrdým hücreli mahpus hane Mühebbete mahkum et durmayan namert olsun
Emine Çerçi Sosyal Medyada Paylaşın:
emine çerçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.