Gönül denen þu namert çýkmaz ateþten közden Ben dünyayý yaktým da sen kibrit çakmazmýsýn Terledikçe bu sinem yaðmur dökülür gözden Ben bentleri yýktým da sen damla akmazmýsýn
Kabardýkça kabarýr yine ayraný suyu Sevdana aþinadýr buda gönlümün huyu Anladým gönül þehrin dipsiz bir derin kuyu Uzatsam ellerimi tutunup çýkmazmýsýn
Ey sevgili yarenim can dediðin bu ne ki Öküz saban sürmezdi olmadan diðer teki Ben yoluna baþ koydum senden gelene peki Bir gün olsun gönlüyün gözüyle bakmazmýsýn
Kuþa süt nasip olsa olurdu anasýndan Karalara al dedim ben sevdayýn yasýndan Býktým usandým gülüm dünyanýn yasasýndan Þu çile kaðnýsýný benimle çekmezmisin
Mühür vurdum dilime lal olsun sussun diye Hiç isyan edemedim niye doðdum ki niye Kul Garib’im bu sevda ol rahmandan hediye Ben buyun büktüm gülüm sen boyun bükmezmisin
Emine Çerçi
Sosyal Medyada Paylaşın:
emine çerçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.