seninle aþkýmýz eski bir posta treni gibiydi daha uzaktan geldiði belli olan temelsiz bir baraka ev gibi sallanan aðýr aðýr ilerlemekten yorgun kaplumbaða misali
ben hep arka perondaydým bir türlü gideceði noktaya varamayan sevmeyi bilen yoksul insanlarýn içinde
uzaktan seyrederdim hep vip yolcuydun sen etrafýnda suni sevgiler kahkalar atarken buradayým demenin ahengi vardý üstünde oynadýðýn oyunda baþ roldeydin kadýnlar sana bakar gülerdi ben sana bakar küserdim.
Sana uzak olmanýn telaþýný yaþardý kuþ yüreðim arada baþýmý çevirir camdan dýþarýya bakar bir an da olsa varlýðýný unutma umudu taþýyarak içimde seyrederdim dünya hengamesini kafamýn içinde rengarenk hayaller baþýmý eðerdim önüme sen eðlenmeye devam ederdin ben sana göstermeden aðlardým.
ayaz vururdu bulunduðum perona ’’üþürdüm’’ kollarýmý kendime sararak sevgisizliðin o uzun pelerinine sarýlýrdým.
derken birden bire yaðmur baþlardý gece karanlýkta gözlerimden dökülen damlalara inat cama vururdu usulca sesi ninni gibi içime dolardý buðulu bakýþlarýmý buðulu camlarýn kenarlarýnda gezdirir sensiz geleceðin nasýl olacaðýný ellerimle cama çizerdim karman çorban yollar olurdu hep içlerinde kaybolduðum korkuyla sana bakardým sen kendi havanda güneþlenirken ben sessiz kayboluþlarýmý yaþardým.
en çok ’’geceler’’ kanardý içimde damarlarýmda varlýðýnýn hayat ýþýðý uzanýrdý yaný baþýma görünmeyen bir el boðazýmý sýkýp ’’bak orada’’ senden asýrlarca uzakta diyene kadar
hep yaðmur vururdu camýma ben seni seyrederdim ay sana bakardý solardý ben sana bakardým titrerdim.
ancak zamaný gelince inebileceðimiz bu eski püskü posta treninde sýkýþýp kalmýþtým týpký varlýðýnýn gölgesine sýkýþýp kaldýðým gibi.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.