Akdeniz’in ýlýk mavi sularýnda, bir meleðin kanatlarý sanki açýk beyaz yelkenleri sessizce oynaþýp dalgalarla yol alan bir teknedeyim. Dalgalarýn uçlarýný uçurarak esen serin Akdeniz meltemi yalýyor bedenimi. Üþümüyorum. Üç tarafým ufuk çizgisi. Yeþil ulu daðlar bir yanýmda denizle oynaþmamýzý seyrediyorlar kýskançlýkla. Þu an bir þey yok aklýmda. Bir þey düþünmüyorum da. Hiçliði yaþýyorum. Bilinen hiç’im. bilinmeyen doðayým aslýnda, dünya’yým, evrenim,yaþamým. Her þey’im. Her yer’im. Sýnýrsýzým. Evrenin müziðinde tatlý bir sarhoþluk bedenimde. "Yaþamak Güzel Þey Be Kardeþim" diyen koca þairi þimdi anlýyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
mnarman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.