Senin yokluðunda Kapý arkasýnda saklý olan düþlerimi heba ettim Þimdi gözlerini düþüneceðim ne bir düþüm Nede hayalim kaldý Anlayacaðýn Aþýklarýn en fakiriyim ben En çok, geçmiþine yanan
Oysa Avuç içi sevdalar yaþýyordum kendimce Ýçimde biriktirirdim sevdamý da Kimseler bilmezdi Meleklerden baþka Bir de Sen bilirdin
Çok zamandýr düþünüyordum Keþke dediðim anlarýn artýk dilime gelmeyiþinin sebebini Bu gün yazdýklarým anlamsýzlaþtýðýnda anladým Bende, kendini yok ettiðini
Esaret altýnda yaþayan bir mahkum gibi Gözlerine Sesine Hasret çekerken aðlýyordum, dinlediðim þarkýlarda Artýk aðlamadýðýmda anladým Kendini bende, nasýl bitirdiðini
O kýzýl þafaklarda, caným yanarak bekliyordum Sen kim bilir hangi kollarda Bir çocuk masumluðunda uykulardaydýn Þimdi bana SUS deme Biliyorum Gerçeklerin canýný nasýl acýttýðýný
Býrakta Kendini bende nasýl bitirdiðini anlatayým Bir zamanlar göklerimde kelebekken Þimdi Nasýl bir HÝÇ olduðunu
Geçmiþte þiirlerimde duam/ken Þimdilerde nasýl bedduam olduðunu Teslim etmiþken sana bu caný Nasýl bir acýyla doldurduðunu Bende nasýl yok olduðunu Sevginle dolu bu kalbin taþ oluþunu Býrakta anlatayým Býrakta Neyse, boþ ver BOÞ VER...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hakim Alp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.