EYVAH KALBİM DUL MU KALDI ŞİMDİ BENİM?

EYVAH KALBÝM DUL MU KALDI ÞÝMDÝ BENÝM?

Acýlar duyarak hayata karþý iyice kat kat nasýr baðlýyordu artýk yüreðim,öfkem kayboluyordu adýmlarýmda her sabah rutin yürüyüþler yaparak iskelet sistemime taþýyabileceði kadar yükü taþýtmalýydým kemiklerime bu yaþtan sonra edeceðim eziyet türlü sorunlarý dizlerimde çýkarabilirdi

Zaten bir koþturmaca içerisinde hiç dinlenemediðim zamanlarýn içerisine atýlmýþtým,iþi devredecek elime geçen para ile belkide bir sahil kasabasýna yerleþecektim

Aklýma o geldi gençliðimizde kurduðumuz hayaller,ihtiyarladýðýmýz zaman kýrýþmýþ ellerimizi sahil kenarlarýnda öpecek ve midyelerden hazýrlanmýþ kolyelerimizi boynumuza takarak
baþýmýza o köydeki annelerin emeði göz nuru iðne oyalý iþleri alnýmýzdan çevreleyerek takacak yine herkesten deðiþik gençliðimizin ölene kadar ense kökünde olacaktýk.


Yani biz ruhlarýmýzla yaþayacaktýk bedenlerimiz neydi ki? geçici bir elbise buruþursa buruþsun her çizgisini yüzümüzde ayrý ayrý öpecek ayrý anýlarla tazeleyecektik,çizgilerimiz öyle deðerli olacaktý ki hiç bir þey ile yok etmeye uðraþmayacaktýk onlar bizeakan yýllar içerisindeki muhteþem bir servet olacaktý niye mi biz hala yaþýyorduk ve yaþam bizi bu çizgilerle ödüllendirmiþ olacak ve bunlarda ödülllerin bir parçasý olacaktý

Yaþadýðým yer pek istediðim yer deðildi,ben artýk dul ve yalnýz kadýndým, evlatlarý olan bir insan yalnýz sayýlmazdý aslýnda

,balkona çýktýðýmda bir günaydýn demem bile suçtu nedense

çay içen komþumuzun yalnýz otururken çay servisi yapan hanýmý tuhaf sesler çýkarmaya baþlamýþtý,ne aptallýk ne basit ne küçük düþüncelerdi bunlar
bir günaydýn kelimesini bile hazmedemeyen hasta beyinler her þeyi alt aþaðý tepe taklak empoze etmiþ geri zekalýlar,o bedenleri yukarýdaki kafa sistemlerinde muhteþem beyni çürüterek oraya odaklamýþ olmalý idi

her þey cinsellik ya, saygý ile bir iki laf ettiðin zaman salaklaþan insanlar

dayanamayacaktým artýk,evet burasý bana göre deðildi ben uzaydan mý ýþýnlanmýþtým ya normal olan bendim yada onlar bu dünyadan deðildi

Üstelik genç falanda deðildim artýk,orta yaþlardaydým,ve paraya pula ihtiyacým yoktu,babadan kalan bir dolu evleride satarak buralardan kaçmayý planlýyordum,bir koy,

Arkadaþýmýn yaþadýðý sürekli olarak beni çaðýrdýðý sakin güneyde bir yer ,

kalabalýklardan akarak uzaklaþmayý dilerken o evini yaptýrýyordu,iþçilerin baþýnda kýzý olmalýydý bahçe kapýsýný hafifçe araladým içeriye girdim,o sýrada yukarýdan atýlan bir kalas az daha beni eziyordu ’ bir þeyiniz varmý ’diye bana doðru koþarken bir kýz yere düþmüþtüm toparlanamýyordum


FAYTONDAKÝ ÞARKI

Çiçeklerle süslenmiþ bir faytona el sallýyorum

içerisinde kumral bir kýz yanýnda dalgalý saçlý bir adam

el ele tutuþarak ilerliyorlardý

atlarýn o nal sesleri onlara nota olmuþ eþlik ederken

þarkýlarýnýn adý neydi?

sürekli baðýrýyorlardý ayni nakaratýn o ucunda sevmek zamaný vardý

girdikleri düzlüðün rengarenk çiçekleri yemyeþil bulvarlarýnda

arabacýnýn atlarýný hýzlandýrdýðý

hýzla kayan tekerleklerin ucunda anýlarýmýz savruluyordu o an etrafa

ha bire vuruyordu atlara þarkýlardan akan nakarat

o þarký bize deðilmiþ baþkalarýna imiþ aslýnda

hayatýn kýrmýzý yollarý katarken bizi tozlu dumana

yakýp geçti acýmasýzca ezdi çiðnerken acýmadý yollarýnda

ateþler ülkesinden soðuk ülkelere fýrlattý bir anda

ama ona da alýþtýk zamanla

yine de sevdik yine de þarkýlar söyledik

tepeleri karlarla kaplý yemyeþil daðlar dertlendi

senelerce sesimizi sakladý yaþlý aðaçlarýn gövdesi

o oyulmuþ kavuklarýnda

iki dükkanlý küçük evi hatýrlýyormusun?

hani o adalarda ya bana aldýðýn þekerler

rengarenk illa o kýrmýzý olaný hele içi tarçýn karanfilli

of çok acý yaktý dilimi diye baðýrdýðýmda

yeme þunu diye

elime vurduðunda parende atan þekerim

tekerleklerin altýnda eziliyordu o anda



EYVAH KALBÝM DUL MU KALDI ÞÝMDÝ BENÝM?
YARIMMI KALDI O CANIM ÞARKILARIM
YA BURUÞURSA ELLERÝM
HANÝ O SAHÝL KASABASINA VURDUÐUM HAYALLERÝM?

YA ELÝME VURDUÐUNDA PARENDE ATAN ÞEKERÝM
TEKERLERÝN ALTINDA EZÝLÝRKEN
HAYATIM BU MUYDU YOKSA BENÝM?

MÝRAY HANIM

binay

Sosyal Medyada Paylaşın: