Apansız ve Gelişigüzel

ayrýlýðýn ve ölümün sonu yok
sense baþýsýn her öykünün
ne ayrýyým ne öldüm
çünkü bir öyküm yok...

bütün vapurlarý kalktý limanýn
bütün ihtimalleri býrakarak sabaha
liman vapursuz
ihtimal sabahsýz
þimdilik...
ve seni düþünerek kapatýyorum bütün aralarý
dedim ya
þimdilik...

olmak bizsiz
kayýp düþen ne varsa o an ki hüzün iþte
ne ben tekim ne sen çok
geliþi güzel gelmiþiz de iþte
anlasak bir olmuþ olacaðýz
biz olmaksýzýz aslýnda
kayýp düþen ne varsa tutup kaldýrmak iþte
anlasak bir
geliþi güzel gitmeyeceðiz iþte...

vakti menziline hýzlý bulutlarla yemiþtim
azgýn yaðmurlar öncesi
þimdi kopmalara hazýrlýklý bir sensizlikteyim
bütün sesleri kaldýrabilecek bir sessizlikte
þimdi gerçekten
sadece sen
apansýz çýkabilirsin karþýma...

iki gölgeden biri bile deðilim
ayný anda hem kalaným hem giden
ömrümün tek ölçeði sensizlik olunca
yalnýzlýðýmý ölüme hazýrlayamýyorum...

kalýcý olan tek þey zaman
geçici olan tek þey de zaman
yapacak bir þey de
yok o zaman...

son ýþýk da söndü
ilk tek ben gördüm
keþke görmeseydim...

benim mahallelerim hep eskidir
benim eskilerim hep mahallelidir
sevmedim yeni yalnýzlýðýmý...


dýþarýnýn kokusu saçlarýndan
içerinin de buðusu saçlarýndan
yaþayarak tarýyorum güzelliðini...


kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: