NERDE BİZİM ÖZÜMÜZ

Neler kaybettik neler,bu devran dönerken usul usul.
Samimiyetsiz duygular sardý ruhlarýmýzý tek tek.
Çoðaldý yüzlerde yalan gülüþler.
Kayboluyor deðerlerimiz ne yazýk,ahh, birer birer.

Nerde þimdi gülen yüzler o eski dostluklar.
Nerde o güven veren en güzel komþuluklar.
Saygýlar aranýr oldu görmekten uzak kaldýðýmýz.
Sevgilerse üveyleþti,özümüzken içimizde.
Hep bir adým önde koþuyor oldu çýkarlarýmýz.
Neden hep ben ben diyoruz bencilce.
Ben yoksam onlarda olmasýn,deniliyor ya hani egoistçe.
Ahh ne hazindir ne hazin,bu yaþadýklarýmýz.

Mumla arar olduk artýk kaybettiðimiz deðerlerimizi,
Ne kadar çok özler olduk o güzellikleri.
Herþey yapmacýk,herkeste birer maske.
Takýlýyor yüzlere kim ne olmak isterse.
Kaybolup yitip gitmiþ en deðerlerimiz.
Öylesine buruk öylesine kýrgýnýmki,umutsuzca.
Yinede sorup sorup duruyorum kendime
Nerde bizim özümüz,nerde gerçeklerimiz...

GÜLSEREN MORKAN
Sosyal Medyada Paylaşın: