TUT YÜREGİMDEN
Aþýðýn kaderi bu çile göz yaþý haktýr
Yaþlarýmý silmeye bez kalmadý sevdiðim
Gittiðim bu yollarda izimi gören çoktur
Sinemi çýrptý felek toz kalmadý sevdiðim
Diktiðim gonca güller el baðýnda açtýlar
Dost bildiðim dostlarým zor günümde kaçtýlar
Yolda görseler bile þöyle gülüp geçtiler
küstürdüler gönlümü haz kalmadý sevdiðim
Ben bahtiyar deðilim tasamý kahýr mý bu
þerbet diye verdiðin bademi zehir mi bu
Gün batmadan dön bari þafak mý seher mi bu
Mevsimler hüzünlenmiþ güz kalmadý sevdiðim
Bülbül figan ederse baþlar gülün aðrýsý
Hoþça kal diyorsun ya sanki ölüm çaðrýsý
Ellerim titrer iken gitmek düþer doðrusu
Merhamet kapýsýnda iz kalmadý sevdiðim
Mezara kadar bitmez içimdeki bu elem
Hiç teselli vermiyor gönderdiðin o selam
Anlamýyor halim den ne defter nede kalem
Seni anlatmak için söz kalmadý sevdiðim
Bir mezarýn baþýnda hayretle kaldým dersin
Belki bir soran olur tesadüf buldum dersin
Bir ömür borcu vardý ben onu aldým dersin
Fatiha okumaya yüz kalmadý sevdiðim
HARUN YILDIRIM
02/09/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.