Aþk ile bûyüdüm ben Günesin kavurucu sýcaklýðýný sýrtladým sýrtýma yangýnýna aldýrmadan. O ince çizgiden yürüdüm parlak yýldiza aheste aheste geceler boyunca.
Kendimi düþunmeden yalnizca seni,hep seni düsunerek yürûdüm. Son/umuzu düsunmeden son/lu bir yolda aldim soluðu en sonunda Daha önce hiç tatmadiðým ölüm acýsýna eþdeðer bir acýydi bu benimkisi.
Senden uzak gecelerde cemalini sayýklardim uyuyamadiðim karanliklarda aydýnlanirdi sabah olurdu odam. Ezan saatlerinde seni dilerdim Yaradandan. Bazen de gitmek isterdim griligin alevli kabir azabýndan. Senin mutlulugun için gitmek ,kurtarmak istiyordum ikimizide bu bilinmeyenden.
En son/unda gittim senin mutluluðun icin beni de bilinmeyenden kurtarmak adýna.
Ýzmir 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
katre izm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.