saklambaç oynar gibi keþkelerimi aradým. meðer acabalarýn arkasýna gizlenmiþ! acaba onu sevse miydim? acaba mutlu olur muydum? acaba elele birlikte yaþlanýr mýydýk? acaba torunlarýmýzýn elinden tutarak parka gider miydik? acaba o da bütün bunlarý ister miydi?
ve yaþamým hep böyle geçti. dönüp te geriye baktýðýmda, onca yaþamda iyi kilere meðer hiç yer vermemiþim.
topladým, çýkardým, çarptým, böldüm, geriye sadece acabalarla keþkeler kaldý.
nihayet bugün uslandým. ve þunu gördüm; zaman geçmiþ! þimdi çok istememe raðmen, bu hayaller bana uzak!
ve sana dair bir karar verdim; " sadece ve hep seni seveceðim."
inanmazsan bu vaadime, ölümün üzerine yemin edeceðim. yemin edeceðim ki, acý çeken ben olayým, mutlu ve huzurlu ölen sen!..
Hüma Rfkan Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.