MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

"hep çocuk kal" büyütse de acılar...
soulmate

"hep çocuk kal" büyütse de acılar...










I

(çýkmaz/dý sokaðýmýz bayým
yokuþ aþaðý
ne zaman güzel bir þey düþlesem
baþ aþaðý yuvarlanýrdý



(siz hiç yoksulluktan mutluluk çoðalttýnýz mý bayým...)


...babamý hatýrlarým gömleði terli
bilirim hayat onu yorardý
yine de
þikayet etmezdi
bir girerdi sokaða; Paris*te bulurdum kendimi
þarký söylerdi Mirelle
biz dansederdik, bir bileðimden tutuþu vardý
öyle zarif
utanýrdý uzun beyaz eldivenlerim

ve

ne zaman gitmek zorunda kalsa babam
gözlerime dozerler dayanýrdý
bulutlara týrmanýrdý gözyaþlarým göðü delerdi kirpiklerim
"yýkýlýrdý sokaðýn tavaný")





II


baþladý yine
*koca aðýzlý gramofonda eski Ýstanbul þarkýsý
gecekondu evin penceresinde babamýn dönüþünü bekleyiþlerim
sokaklar kýrmýzý halý
beyaz karanfil kenarlýklarý*

evet
yoksul fakat özel bir çocuktum
þimdi geriye dönüp babamý beni þýmarttýðý için suçlayamam
ve yakama iðnelediði için
o görünmez broþu
alýn yazýsý gibi ne atýlýr
ve okunmaz

"hep çocuk kal"

uzun kuyruklar olurdu as sinemasýnda
parolayý söylerdi çocuklar
*hep çocuk kal*
biletsizdi sevgiler
ben üst katýndan izlerdim
... alýþtýrmak için kendimi yalnýzlýða, bilirdim
bir gün arkamý dönüp

-baba
diye seslendiðimde
*burdayým kýzým* diyemeyecekti

þimdi ne zaman
gizlense kýrlangýç kanatlarýna, yetim fýrtýnalar
þimalde o yýldýz tutuþuyor
ellerim aciziyet
ömür çizgim uzun bir eziyet
lime lime dökülüyor bu þehrin tabanýna
ay kýrýklarý
t u t a m ý y o r u m
(gök)yüzünü


bilsem de dolambaçlýdýr
aþka açýlan kapýlar, merhametten uzak filmler kadar
korkuyorum sen de gitme


/gitme sende
gitme
kal/


ruhun hicretinden sual olmaz sevgilim
ne vakit biraraya gelsek
boþ konuþmalar
aþýk atmalar
oysa taç yapraklarý açmalýydý, el deðmemiþ kelimelerin
ve nutku tutulmalýydý ahizelerin
olur ya;
an/sýzýn bir mucize kusardý hayat
belki *kanlar içinde doðrulurdu Jezabel*
varoluþuma inanýrdýn


þimdi ve sonra
mevsimin ne önemi var ki
aylardan þevval
ben sana oruçlu ki iftar-ý mezar
ve ben sana seksen deðil; yüz seksen hiç
...bir anda devr-i alem
anla iþte o kadar



vebali boynuma
bu þiir karakolda sabahlar
ben seni huzurundan soyutlayacak kadar sevdiðim
sense pasaportsuz kaçtýðýn mazeretler için
belki burnunu oynatýr Sementha
k e l e p ç e l e n i r i z
seninle bir gece sabahlamak kodeste, diz dize
omuz omuza
belki bir kez olsun kavgasýz seviþiriz...



soulmate

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.