AĞLADIĞINI GÖRMESİN GÖZLERİM

yaþýyor muyum sensiz
nasýlým diye sorma yar
hüzünlenirim her veda da içim yanar
hüzün rüzgarlarý beni soluksuz býrakýr
etme dünyamý zindan kabuslara çevirme
sitem etme sevdamý yaþamadýn
kör kuyularda benim gibi boðulmadýn
unuturum sandým unutamadým seni
beni sevmeyeni ben de sevmem demiþtim
boyumdan büyük laf etmiþim
kararlýsýn gitmeye almayalým birbirimizin zamanýný
aðlamasýn gözlerin gösterme bana
yine en zayýf yerimden vurma beni
iki söz söylesen dilin mi aþýnýrdý
yoksa aþkýn yeniden mi alevlenirdi
oysa sen giderken elinde mendil
aðladýðýný görmeyeyim diye kapamasaydýn gözlerini
hissetseydin senin için atan yüreðimi
nasýl titrediðini anlardýn
alabilseydin ellerine yüreðimi
tarifsiz bir sevgi düþecekti avuçlarýna
biliyorum kararlýsýn gitmeye
gitme diyemedim
kalman için çok neden olsa da
acýyan yerime dokunabilseydi parmaklarýn
tek baþýma kalmayacaktým ardýnda karanlýklarýn
zemheri geceler de soluðum içime hapsoldu
gidiþin yüreðimi böyle daðlamasaydý eðer
dökülmezdi gözlerimden yaþlar kararmazdý içim
tarümar olmazdým yalnýzlýklarda
anlýyorum aylardan Eylül ...


Refik
31.08.2014
Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: