Ben þair deðilim, yazdýklarým da þiir deðil zaten. Gece mavi arýyorum gökyüzünde, gündüz yýldýz dolu avuçlarým. Ýçime kapanýrým çoðu zaman, rüzgâr esse daðýlacak zira. Deðil deseler de, deli olmak içten, deli olmak samimi. Nereden bilsin insanlar nereden geldiðimi. Mavi aramaktan döndüm iþte, avuçlarýmda yýldýzlar, dayamýþ yaþýný omzuma gözlerim. Mavi sen, gece ben, umutmuþ yýldýzlar. Söyleyeceklerim, çok söyleyeceklerim daha çok söyleyeceklerim var...
|| Fatih Çakmak... Sosyal Medyada Paylaşın:
fetheden Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.