þuramda tam þuramda "hayýr gitmedi" dedikçe ýslak bir fýsýltý yumruk yaptýðým elimi tam soluma bastýrdýkça gidemezsin
biliyorum; arý gibi baþka çiçeklerde gezerek peteðine doldurduðun aþk sözlerini savurursun rüzgâra her renk göze ben gibi bakar ben gibi görürsün kendini ve gelirsin geri sevgili
öyle bir geliþtir ki bu suyun içinde nefessiz kalan martý misali öksürerek, týksýrarak ayaðýmýn dibinde son nefesini verir gibi gelirsin.
’bir gitsen’ dediðim zamanlarda "iþte þurda" dediðim sol yanýmý söküp atasým gelir o zaman "al" diyesim gelir "al" hayrýný gör be mübarek yetmedi mi dönüþlerin.