Desen; acýtan solmuþ! Ermanýn býkmýþ sabýr Ýnan bunu bilirdim gözleri yaþlý kadýn Kader kem, yolun tozmuþ dermanýn yýkmýþ kabir Görsem yaþýn silerdim sen çatýk kaþlý kadýn Hiç ettiðin yýllarýn yazýk övdün o kadar! Akanmýþ vah sellerin neden sevdin o kadar?
Dert, kocadan çocuðu kucaðýna alýrken Yurdun yuvan bozulmuþ deðmez bulmuþ emeðin Gelmez denen açýðý bucaðýna salarken Olmaz yere kazýlmýþ Eyvan solmuþ direðin Hiç ettiðin yýllarýn yazýk övdün o kadar! Akanmýþ vah sellerin neden sevdin o kadar?
Yüzüstü býrakýlýp çektin demek onca yük Kimden, acý evrenin ihanet salmýþ gözü? Derken, muhtaç takýlýp! verdin emek bunca kök Acýmasýz çevrenin býktýrýp kalmýþ sözü Hiç ettiðin yýllarýn yazýk övdün o kadar! Akanmýþ vah sellerin neden sevdin o kadar?
Bir küçük bakýþýna dedin böyle doyardým Pembe dünya mý boyar severdim eskisinden Ba/nardým yakýþýna aynen öyle sayardým Þimdi de tenden buyar ç/al derdim etkisinden Hiç ettiðin yýllarýn yazýk övdün o kadar! Akanmýþ vah sellerin neden sevdin o kadar?
Anlattýðýn o günden aklýma gelen bunlar Çekmiþsin bildim dünden mazini dilen onlar Gönlün kes avazýný arkana bakman bitsin Ömrün görsün yazýný hayýrsýz çakman gitsin Hiç ettiðin yýllarýn yazýk övdün o kadar! Akanmýþ vah sellerin neden sevdin o kadar?
Gülsen Tunçkal
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.