Yanýyorsun; yazýyorsun. Okuyorum; yanýyorum... Bu yolun sonu ihtimalsiz zarar Biliyorum. Yakan, alnýma çarpan hâr deðil, Ellere yanan yâr. Serinlik diliyorum...
Ben komþuyum ateþe, Meziyetim geçmez bundan öteye, Ateþ ise ellerin Akýl, ruh ve her zerresiyle.
Uzaktan el uzatýp ýsýnmaya çalýþmak.. Arsýz ve gizli. Olmuyor, üþüyorum. Yetiþmiyor ellerim, ýsýtmýyor ellerin. Ve ben ellerimi de alýp gidemiyorum.. Üþüyorum sýcaklýðýnda Pervanesi ol(a)madýðým bu ateþin...
Sus(a)mak.. Ama dayanamýyorum iþte bak Yazýyorum. Satýrlarýma gözlerinin deðeceðini bilerek yazýyorum. Ve sýðýnarak.. Sükutuna...
*Baharý getiremediðim kalbinin, kalbimde çiçekler açtýrdýðý adama... /Sonbahar hep tez gelir zaten.../
Sosyal Medyada Paylaşın:
Riyah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.