göç zamanlarý olurdu birer ikiþer giderdi insanlar mahallemiz gecekondu orasý pamuk tarlasý hep önde olurdu kambur Mahmut amca kahveden örgü hýrkasý sýrtýnda birkaç ilmek kaçmýþ kolundan aðarmýþ sakalý çenesinin altýnda eli açýk adamdý hiç bulamasa verecek bir þey margarin üstü toz þekerli sýcacýk ekmek tok olsa da karným sýraya girerdim muhakkak çocuðum iþte çocukluk bu olsa gerek karýsý yýllar olmuþ öleli konuþurlarken duymuþtum kuyuya atmýþ kendini hem gençmiþ hem güzelmiþ üstelik her iþi yapardý Mahmut amca çýkrýk çeviripde bir kova su çekemezdi kuyu baþýnda önceleri kamburu da yokmuþ çok bekleyince taþ üstlerinde yalýn ayak ter içinde gömlek ya sabýr çekerek güya karýsý çýkacakmýþ suyun içinden buna gülümseyerek ne yaparsýn dünya iþte düþ tarlasý alayým desen alamazsýn kimsenin kucaðýndan balyasýný balyasýndan bir tutam pamuk parçasý
Gülnur Ateþoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLNUR ATEŞOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.