Saçlarýna sabah yeli öpüyordu sensizliðin gün yürüyordu yollarda baþýboþ koþtum arkasýnda yetiþemedim güneþe deðiyordu bulutlar serseri bir sevginin
çýðlýklarý rüzgarýn önünde savruluyordu þahlanmýþ al bir at gibi daha izlerini taþýyordu seher vakti karanlýk bir gecenin yürüdüm koþtum arkasýndan incinmiþ bir gül gibi duruyordu günebakanlar sýrlar dizilmiþti hayaller sýrtýna dönmüþ gidiyordu
karnavallar açýlýyordu küçük manastýrýn patika yollarýnda yeni yetme kýzlar, delikanlýlar nazarlarýný atýyordu gizliden gizliye vakit geçti çok geç kaldým kaçýrdým trenin ilk seferini býrakmadý sana gelemedim yokuþtu daðlarýn etekleri
saçlarýna sabah yeli öpüyordu sensizliðin kar kapatmýþtý yollarý yürüdüm baþýboþ uzatsam ellerimi arþa deðecekti güneþi toplayacaktým yýldýzlar alýkoydu beni geceden tutsaktým kýramadýk kabuklarý sýralý dört dað arasýnda kapatmýþtý kar yollarý bir masal oldu her þey anlamýný yitirdi peþinden koþuyoruz her gün serseri bir sevginin gün merhaba demekte..
Nurten Ak Aygen 26.08.2014 Sosyal Medyada Paylaşın:
NurtenAk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.