gülnare

sen solgun baharýmýn ortasýnda kýzýl nare
ömrüme düþmüþ nazlý bir kelebeksin gülnare

ateþe koþan kelebekler þahý gülperisin
kudurmuþ denizlerde bir ejderha perçemisin

bulutlar ki sensiz doruklarda gezer avare
asýrlar an oldu gel artýk ufkuma gel gülnare

aþk ki büyülü kokudur gömleðinde yusuf’un
goncalara renk verir þehla bakýþlý efsunun

korku ve hüzün elemli bir gecedir rüya
çöllerde bitapdýr ýþýðýnda deðilsen süreyya

sensiz ne toprakta baþak ne bulutta yaðmur
dalýnda asýlýr kalýr þifa kitabesi mahzun ýhlamur

bir ceylan leyla’yý yudumlar çöllerde
adýn umuttur, adýn selam lâl dillerde

sabirler mahzun bir hüzünle yudumlarken geceyi
kalemler yazmadý içinde olmadýðýn yoksul heceyi

þafaðýma billur, ellerime ýtýr, ýzdýrabýma çare
bir sulusepken ol kurudum vefasýz gülnare....




ahmet uysal/04-05

Sosyal Medyada Paylaşın: