yeniden doðabiliriz anamýz aþk babamýz umut
...
farklý kentlerin
farklý uykularýndan uyanarak
farklý pencerelerin önünde
dýþarýnýn yalnýzlýðýna bakmaktý
iki farklý insan olarak
ayný özleme eylem hazýrlýðý
üzerine giyindiðin bensizlikle
gözlerinin içinde sakladýðýn yaðmuru
benim üzerime giydiðim sensizliðin
tamda kuraklýðýna yaðdýrdýðýný anýmsýyorum
gece kuþlarý daðýlmýþ
ve bir tek sessizliði yiyen karanlýk kalmýþtý geriye
tütünlenmiþ gözlerimin aslýnda sana soyunuyor olmasý
utangaç tavýrlarla resimlerine tek tek dokunmama özetti
kimbilir sen avuçlarýnýn içinde sakladýðýn
mavi yalnýzlýðýna anlatýyordun beni
ayaklarýna düþen ay ýþýðýyla büyürken hasret
saçlarýnýn uçlarýnda açýyordu papatya benzeri güneþ
biliyorsun
çocuklarýn yazgýsý savaþla
kadýnlarýn ah sesi dayakla terbiye edilirdi
sen dövüldüðümü bilmezdin
sadece güldüðümü benimse isterdim
gizli açan çiçeklerle seviþen kuytularda olurdu bahar
her düþen cemreyle biraz daha ýsýnýrdý soðuk düþlerim
öyle acýyordu ki yüreðim
yeter demeye hali olmayan yorgun bir iþçiydi aþk
yirmidört saat çalýþýp seni seven bir kalbin
aç susuz yaþayabilmesi tarifsiz bir onurdu ruhuma
sanki çapasýný toplamýþ bir gemiydi aklým
her deniz, her okyanus, her suyun mavisi, senin tenindi
dalgalarýn çoðaldýðý zamandý, yokluðunla kavga ettiðim
o saatin paramparça olduðu vakitler
varlýðýn martýlarýn açýklara toplanmasýydý
ardýndan kentlere daðýlýþlarýydý sensizlik
öyle acýyordu ki yüreðim
yaralanarak kabuk baðlamýþ küfürlerimi
hep yeniden söküp dilimden
koparýyordum kabuklanmýþ hüzzam þiirlerle
belkide sen o zamanlarýn içinde
dizlerine yatýrmýþ yokluðumu
geceden çaldýðýn ninnilerle büyütüyordun
dudaklarýnýn kenarýnda benden kalma rutubetli bir buse
ellerinle kapayýp yüzünü suskun acýtýyordun kelimeleri
uzak bir yalnýzlýkla
uzak bir yalnýzlýðý kucaklamýþ
iki kalabalýk hasrettik
sol yanýma acýlardan emanet kalan sen
sol yanýna yitirilmelerden çýkýp gelen ben
son bir düþü kutsuyoruz
acemi sevdalardan arta kalan usta gülüþlerle
direncine mavzer
çýðlýðýna isyan olmalýyým
yanýmda yürüyen asil duruþ
ekmeðime buðu olmalýsýn
acýdýðý kadar serpilir hayat
sonsuzluðunda bizede
bir parça umut saklar nasýl olsa ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.