Mevsimleri tuttum ellerinde, hep soðuktular,
Samanyolu’nun aydýnlanma telaþýnda bir yýldýzý kaymýþ,
dünya rayýndan çýkmýþ.
Kaygýlandým bak þimdi durduk yerde…
Çelik kuvvet telaþlý koþturmakta;
Feleðin çarký münhal kalmýþ,
münferit çokhücreliler nefaset içinde…
Uzun yýllardýr ketumluklar topraðýndaydým,
yýkanmýþ beyinler masumlaþmýþ harmoni
Anlýyor musun?
geçmiþteki gibi ilgi çekmiyor diþçi koltuklarý
Yani vurdumduymazýz uyuþturulmayý idrakte
otuz iki tekmilini birden bilirim çarpuk çurpuk
otuz ikisi birden sökülüp atýlýyor temelinden
yani, dedim ya, çokhücreliler diþsiz birer canavar
bir insan modeli deforme edilmiþ
bir elinde pala, bir elinde sigara
kaçabilirsen kurtulursun.
Çelik kuvvet yýkýyor beyinleri, zehirliyor
kaygýlandýrdým bak gene kendimi
uyuyordum ne güzel, böldüm uykumu
Her yýldýz kayabilir, Güneþ’de,
Aydýnlanmaya boþ veremem artýk,
devam edemem güdülmeye…
Aydýnlanma çözdüðün problemler,
her problemin formülü farklý olur…