Necip Fazýl’dan Nazým’a adýný andýðýmýz tüm canlarýn ruhlarýna ithafen...)
Uzat da gýdýðýndan öpem siyasetini Aþkýna mülteciyim, kara sevdan yazýmdýr. “Ebu Ayrým” kim ise çiðnesem cesedini Bir adýn “Necip” benim, bir adýmsa “Nâzým”dýr.
Yobaz diye göründüm düþüncesi sýðlara Eþkiya tepesinde rüzgâr olup estim ya Anarþistlikse çýkmak Ruþen gibi daðlara Deyin Bolu Beyi’ne anarþistim ey Dünya!
Evet ben bir faþistim, kabul ettim suçumu Çile þarabý içtim yârin kafatasýndan Yerler saðýr, gök saðýr; kime döksem içimi Ferhat gibi ayýrsam daðlarý ortasýndan.
* * *
Nesimi’nin nesliyim yüzseler de derimi Kendi derime çizdim ben kendi kaderimi.
Karakoç’a kalemdim; aþký yazdým “kan” ile Dün seni çekiþtirdim Atilla Ýlhan ile.
Bakýþým memlekettir, sanma kemik ve ettir Bir gözüm Mehmed Akif, biri Tevfik Fikret’tir.
Çýðlýðýný duyarým her dem Orhan Veli’nin Sinop Zindanlarýnda Sabahattin Ali’nin.
Gönlüm tecrite gebe kýrk kiþilik zindanda Bir yanda Serdengeçti, Ümit Yaþar bir yanda.