BAZEN

Öyle sýkýþtýðýn zamanlar olur ki bazen
Nerdeyse çalýþmaz olur bütün uzuvlarýn
Sahilde denizin engin maviliðinden süzülen
Çocuksu mutluluðunu kýskandýðýnda mesela
Mesela geceleyin baþýný yastýða koyup
Yýldýzlarýn parlayan seyrine daldýðýnda
En çok ta yalnýz kaldýðýnda sýkýþýrsýn
Kaçmak istersin en uzaklara
Açmak istersin kollarýný kurtarýn dercesine
Ama kitlenir kalýr hareket ettiremezsin
Konuþmak için birini arar gözlerin
Ani bir karanlýk yok eder tüm umutlarý
Hatalarýndan baþkasýný göremezsin
Yeter diye çýðlýk atacakken tam
Allah’ým affet sözcükleri uçar gider Þair kendi yükünü
Özgürlüðüne kavuþan kuþlar gibi kaðýda yükleyen en
Çünkü seni sýkýþtýran vicdanýndýr aslýnda bencil kiþidir...
Hem de öyle bir sýkýþtýrýr ki seni
Kendi benliðinde iki büklüm kalýrsýn
Belki doktorsundur, belki de bir öðretmen
Bir avukat, mühendis, hakim...
Ama doktorum diyemezsin
Çünkü doktor olsan iyileþtirebilirdin vicdanýný
Öðretmenim de diyemezsin
Hatalarý fark edemeyen bir öðretmen
Nasýl öðrencilerine öðretebilir ki hatayý
Hele avukatým hiç diyemezsin
Avukat dediðin haklýyý haksýzý fark eder
Vicdanýnýn seni sýkýþtýrmasý haklýlýðýndan deðil ya
Elbet haksýz olduðundan
Mühendisim demek te zordur aslýnda
Kýrýlan kalpleri düzeltemeyenin deðil mühendis
Kaldýrým mühendisi bile olamayacaðýný
sen de bilirsin çünkü
Daha içindeki mahkemeyi yönetemeyen birinin
Baþkalarýnýn mahkemesine hakim olmasý da çok zor
O yüzden hakim olmayý da unutacaksýn
Geriye iki þýk kalacak senin için
Ya bir komser olup kendini sorguya çekecek
Vicdanýný rahatlatacaksýn
Ya da...
Ya da hamal olup yükleyeceksin hatalarýný
Sýrtýna birer birer
Ve her gün ezilmeye mecbur kalacaksýn




Sosyal Medyada Paylaşın: