ağrısı-sızım olsun
‘’Ve ben
Oruç tutar gibi sevmiþtim seni...
Allah rýzasý için…’’
Saki bir metropol sar ’hoþluðunu yaþýyorum.
Minareden çýkan ezan sesi ruhumu sarýyor.
Avuçlarýmda senli dualar gök kubbeye uzanýyorum
Ruhumun teslimiyetinde ki huzurda seni görüyorum.
Gözlerim kapalý, bir sen geçiyorsun içimden,
Bir de mutluluðu taþýyan trenler.
Sýrada ki mutluluk bize gelsin sevgili...
Þimdi uyuyorsun bu þehrin mayhoþ uykusunda
yüreðime vardiyalý gel-gitlerin
umut tazeliyor sol yanýma
sol yaným demiþken acýmýyor iþte
uykusuzum biraz, biraz da sana aç
þimdi dudaðýnda nefes olmak vardý
mezesi bu mutluluðun gözlerindeki uyku
uyku demiþken uykum ol sevgili uyanmak istemediðim...
-
Oysa bir hiçe hiç saymýþsýn
Sende sanýyorken beni.
Gözü kor olasýca ayaz gecelerde.
Ýki dudaðýndan çýkan bir cümle bile olamamýþým.
Yüreðin mi aðrýyor
Aðrýsý-sýzým olsun…
Afilli cümlelerle hücrelerime iþlerken seni
Tebessümü kurutan çöl sýcaklýðý oldun.
O yalnýzlýk yalnýzlýðýn olsun sevgilim
Yalnýz býraktýðýn için beni…
Þimdi, bir duman boþluðuna sarýlýyorum
markasýný unuttuðum bir sigara parmak aralarýmda
dudak yaralarým da ise sen
bir bilsen,
dudaðýmýn tiryakisi oldun sevgili...
1.4.2014 05.45
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.