İnanmıyorum

ondan sonrasý ve diðerleri için biraz daha zaman gerekiyor
gözlerini kapatarak akýbetini bekleyen cisimler
dönüp dolaþýp bizim kapýmýza dayandý
darýsý sizin baþýnýzda var olsun

yok saymak adýna bir evreye geldik
çileden yorulduk
günü yavaþlatacak ruh aynalarýnýzdan bize de verin
hemen sonsuzluða gidip dönebilirim
kirpiklerimi açýnca balýklar can verirse
bütün düþüncelerimi suya atýn

inanmýyorum
yoruldum artýk kendimi yalanlamaktan
tepelere çýkýp ormanlarý seyrediyorum
hangi duygunun içinden içim sarkar
yerden iplerini gökyüzüne uzatan
boþluðunuza tutunamayan biriyim

gösterin o zaman
kaþlarýmý eðmeden hakikatý
eðer acý çekmeyen bir yýldýz olsam
dayanabilir misiniz aðlayanlara

lambalar sönene kadar cesaretimi topladým
ertesi olacak mý diye soran içime
üfleyince sönen bir ýþýk baðýþladým
örtüler üstlendi bu sonsuz geleceði
bekledim
aðzým ýþýk hýzýnda kaçarken karanlýða.









Sosyal Medyada Paylaşın: