kederli eski bir pencere küçük zamanlarýn dinmeyen saatleri ve onun altýnda yapraklarýný duvarlara deðdirip yýldýzlardan ýþýk saðan umut aðacý
ellerini açýp baþýný öne eðen hüzün tadýnda eski bir yolun baþlangýcý sadece düþündüðün gibi ol düþlediðin gibi uzun sevgi batýmlarýna kapanýp ýþýyana dek tekrarla duyduklarýný
kedi ve ince duvar yumuþak hissediþini bir rüzgar gibi göðsüne sokup ýsýtabilen yavrusuna düþkün bir anne için yelesi soðuklaþýyor topraðýn
yine bir gün umut içinde aklýmda tatlý bir soru ile beliren yüzün yüzüne düþüp kendimi bulana dek bulut mu olurum üzülüp güneþ mi sarý pabuçlarýný havaya atan
geçmiyor sýrtýma batan ellerin ellerin ýþýltýlý bir nehirden daðlarýn yüreðini emip yeþil olana dek ellerim gülümsüyor otlarýn ucunda sabah sisleri gözyaþlarýyla ýslanmýþ eski bir aþktan bahsediyorlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.