sen; gözleri kör eden bir sevdanýn açýk yüreðine seslenen yaným Yaradana kurban olduðum iyi ki benimsin diye sabah akþam kor ateþte yandýðým ey elleri mavi sözleri ateþ kavý ruhum teninin uç noktalarýnda heba olurken ben aþkýn giyotininde boynumu vurdurayým durdurayým senin için dünyayý
þafak kýzýllýðýndan önce bana gelen adam týrnaklarýmdaki yalnýzlýðý aþk törpüsüyle temizle ki ne kadar da karanlýktýr dipleri yonttuðum ’’hep banalar’’ mîâdýný doldurdu þimdi ’’ bize’’ diyen gözelerimden aþk þerbeti dökülmekte içmediðin her güne bir ayrýlýk birikir
sarkan gönül dallarý bir akasya aðacýnýn dallarýna gizlenir sararan andýr hazana devþiren gözlerde tutuþur yeniden sen diye.
yüzümü yüzüne sürdüðüm kutsal âbidem kutsa her anýmýzý miras diye geleceðe..
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.