HER ŞEYDE HAYIR VARDIR
Gelin bugün “her þeyde hayýr vardýr” diye kendimizi kandýralým
Etrafýmýzda olan bitene gözlerimizi kapatalým
Evlerinde oturanlar, þöyle kafanýzý kaldýrýp dýþarýya bakýn
Ýçerilere týkýlmýþ olanlar, haydi dýþarýya çýkýp doðada dolaþýn
Bugün “kimseye ait deðil, sadece bizim olsun diyelim”
Yeni moda sýfýr sorun hesabýyla, bütün gündemleri silelim
Kendi içimize dönüp, kendimizle söyleyelim
Bir aðacýn gölgesinde etrafý seyredelim
Yüksek bir tepedeki esinliyle kendimize gelelim
Deniz kenarýna oturup, yakamozlarýn þarkýsýný dinleyelim
Allah’ýn verdiði hayatý, nimetleri düþünelim
Ve; ”Allah bize her þeyi vermiþken, biz Allah için ne verdik?” diyelim
Bu sorguyla hayatýmýza yeni bir yön verelim.
Gerçekten, Allah’ýn verdiði þeyleri sýnýrsýzca kullanýrken, biz Allah’a ne verdik?
Yoksa; yahu Allah’ýn bizim vereceklerimize ihtiyacýmýz mý var dedik?
Elbette; Allah’ýn bizden isteyeceði ne olabilir ki?
O her þeyin sahibi deðil mi?
Allah hiçbir þeye muhtaç deðil ki?
Asýl; her þeye ihtiyacý olan muhtaçlar biziz deðil mi?
Ama kazýn ayaðý öyle deðil iþte
Þöyle kýsadan bakýn Allah’ýn ayetlerine
Allah bizden ne isteyebilir diye
“Yalansýz, riyasýz, samimi, dürüst bir insan
Ýnsanlara zararý dokunmayan
Kibirlenip, þýmarýp, azmayan
Allah’ýn yarattýklarýnda kusur bulmayan
Kimsenin malýna, canýna, ýrzýna, namusuna dokunmayan
Kendine karþý onurlu, izzetli, þerefli olan
Hiç kimseye aklýný, muhakemesini, iradesini köle kýlmayan
Allah’ýn verdiði güzel nimetleri haram yollarda harcamayan
Her gün, Rabbiyle konuþmak için ibadete duran
Her ibadetinde, kendini otokritiðe tabi tutan
Yanlýþlarýna karþý tövbeye varan
Doðrularýyla onurlanan, Allah’a þükürle yalvaran
Ýnsan olma yolunda, Allah’ýn yardýmýna hazýr olan
Allah’a, yarattýklarýna, sevgisinden, saygýsýndan uzak durmayan
Bencil, çýkarcý, asalak olup, insanlarý çýkarýna kullanmayan”
Bence; bunlar deðil mi Allah’ýn bizden istediði?
Sence; bunlar deðil mi Allah’ýn bizden istediði?
Allah ile ne ilgisi var, bütün bunlarýn?
Þimdi; “biz bunlarý yaparsak, ne kaybeder, ne kazanýrýz?” Soralým
Hakiki insanlýk özlemiyle yanýp tutuþan insan
Bunlar deðil mi seni, beni, hepimizi aranan insan yapacak olan?
Ama biz farklýyýzdýr nedense
Ýnsan olmayý söyleriz herkese
Biz insanlýðýn neresindeyiz diye sormayýz kendimize
Bir garip insan ürettik son zamanlarda
Ýnsan kendini yaratan Allah ile kavgada
Karýþma benim insanlýðýma, hayatýma diyor Allah’a
Tepelerden bakýyor insana, insanlýða
Hayatý görselliðin çýkar kavgasýnda
Tepemden geçen kuþa sordum
Hey, Allah’ýn yarattýðý güzel þey, beni nasýl buldun?
Güldü; ne diyebilirim ki?
Sende insansýn diðerleri gibi
Yaratýklar içinde beðenmiþler kendini
Bütün yaratýlanlara tepeden bakýyorlar hepsi
Yakalar kafeslere kapatýrsýnýz kardeþlerimizi
Özgürlüklerimizi kýsýtlar, dinlemezsiniz bizi
Güya; yaptýðýnýz hayvan sevgisi
Aslýnda bilseniz bencilliktir sizinkisi
Þaþýrdým duyduklarýma, ne diyebilirim ki?
Anlamýyor iþte sevgimizi
Onlar için kafesler yaparýz
Avuç dolusu para verip yemler alýrýz
Önlerine en güzel sulardan hazýrlarýz
Nankörler iþte, böyle karþýlanýrýz
Diye düþündüm bir an
Yerin dibine girdim utancýmdan
Kendimi kafese kapatýlmýþ hissetim bir an
Önümde yemler, sular, cik cikleyip duran
Anladým ki, doðanýn dilinden anlamýyorum
Süleyman gibi kuþlarla konuþamýyorum
Ýnsaným iþte kendimi kandýrýyorum
Kendi yalanlarýmla oyalanýyorum
Evet, evet, “her þeyde bir hayýr vardýr”
Hayýr aslýnda düþünen insanadýr
Düþünüp yaratýlýþý anlayanadýr
23.08.2014 – Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.