SAKLANIRKEN
Yalanlar beni bulamasýn diye saklanýrken
Meðer gerçeklere karþý da saklanmýþým
Yalanýn riyanýn içindeyken
Asýl olanýn gerçeklerden yana olmak olduðunu anlayamamýþým
Ýzole edilmiþ yaþamýn insana hiçbir faydasý yok
Yalanla, riya ile aþýlanmýþ hayat içinde doðrudan yana olmanýn yararý çok
Önümden akýp giden yaþamýn renkleriyle boðuþurken
Gün; gece gündüz olarak etrafýmda dönerken
Ben idealler, güzel umutlar in gün sayarken
Zulüm altýnda insanlar ölürken
Baþýmý kuma sokmuþ kendimleyim
Sanki derdime çare bulmuþ biçareyim
Sarp yokuþ; nedir bilir misin ey aklým?
Her þeye raðmen zoru baþarmaktýr derim
Zor; her þeye raðmen gerçeklerden yana olabilmektir
Dinini, ideolojini, ilkelerini, inançlarýný bir kenara koyarak
Zor; her þeye raðmen adaletten yana olabilmektir
Kariyerini, mevkiini, makamýný, þerefini bir kenara koyarak
Zor; her þeye raðmen adaletle hükmedebilmektir
Dava konusu kendin, ailen, çocuklarýn olsa bile, kýyarak
Halbuki ben kolaya aþýðým
Kolay; her þeye raðmen gerçeklerden kaçýp yalana sarýlmaktýr
Kolay; kendimi aklayabilmek için, her türlü hileye baþvurup
Ýnsanlýðýmý, inançlarýmý, ilkelerimi, ideallerimi sýfýrlamaktýr.
Hayatýn deðil, güya ölümün eþitlediði bir anlayýþ içindeyiz
Halbuki ölümler bile eþitlemez insaný, insanlýðý bilmeyiz
Hiç; fakirin ölümüyle, zenginin ölümünü ayný kefeye koyabilir miyiz?
Hiç; sahtekarlarýn, yalancýlarýn, riyakarlarýn ölümüyle, dürüstlerin ölümünü ayný kefeye koyabilir yiz?
Birini birkaç garip sýrtlayarak götürürken
Diðerinin arkasýnda milyonlar vardýr
Birinin arkasýndan garibin tekiydi denilirken
Diðerinin arkasýndan methiyeler düzen kalabalýklar vardýr
Ölümsüzlüðün sýrrýnda kaybolmuþ düþüncelerimiz var
Her gün bizi biraz daha ölüme yaklaþtýrýyorlar
Bazýlarý der ki, ölüm aklanmaktýr, paklanmaktýr
Dünyanýn bütün süsünden ayrýlýp topraklaþmaktýr
Elbette “topraktan geldik, topraða gideceðiz” diye teselli buluruz
Yaþarken, riyalarýmýz, yalanlarýmýz içinde kayboluruz
Her güzel söz, bir çirkinliði hatýrlatýrken
Her çirkinlik de bir güzelliði hatýrlatýr mý bilmiyorum
Zýddýyla yaþanan hayatýn içinde düþünüyorum
Saklanmak aslýnda bir kaçýþtýr, insanýn kendisinden
Öyle zanneder insan kendi içine gömülürken
Halbuki asýl gerçek içindedir, onu kemiren
21.08.2014 – Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.