Þa
Akşam Olurken Ufukta
akþam olurken ufukta güneþin battýðý yönde
seni gördüm güneþ batmaya hazýrlanýrken
doðuyordun yavaþ yavaþ ordan
tam güneþin battýðý yerden
baþlayacak olan karanlýðý yýrtýp yok ederek
gülümsüyordun gözlerini süzerek
baktýkça kamaþýyordu gözlerim
doyumsuz güzelliklerle bütünleþmiþ bedenin
benliðimi sarýyordu bütün ihtiþamýyla benim
karanlýðý yok seninle dolan dünyamýn gecesi yok
sarýyor evreni ve yüreðimi nurun
göz yaþýnda telaþ arzularda hasret
diyar diyar gurbet nedir bilmem
hasrete aðýt ayrýlýða türkü söyleyemem
güle baktýkça seni bülbülde kendimi göremem
çünkü nseninleyim seninle bir bütün
zamanýn her anýnda her diliminde
içimdesin yüreðimde ruhumda
seninleyim ben hep seninle
gerçeðinle olmasada hayalinle
kölecioðlu yaþatýyor seni hayalinde
hem yüreðinde hemde gönlünde
olmasanda ömrünün gerçeðinde
hep varsýn hep hayalinde düþünde
Ahmet kölecioðlu EKÝM 1998
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.