sözün yüzünden sýyrýlýr ten
yazdýkça giymeyi beller unutur sanki gizi
ne çok kum akmasý parmak arasý
okyanusu örten çatý
kapanýverse avuç ayasý evren sel
serilir erinç gülleri yaprak yaprak boðulmaya
söz öze çapraz tüfek
yazý aza karþýt
yürünür yine de iz de giz tarhlarý
yol asýlsýz
gölge cesetlerden çiçek bahçesi
topraðýn teri konuþsa dense
uzadýðý yerden sussun diye biçilir sesi
anlayýn iþte
siyah beyaz çiftleþmesi her þey
hiçlik makamý dönen
kendileri hiç olmadý
þ.ay