BİZİM EVİN ALTI

Bizim evin bir altý vardý
Sevgililer buluþurdu kaçamak…
Ayýbýný görmezliðe verip,
Gözlerini içerlerdi yangýnlarýnýn…
Ýzlerdim usulca ücradan,
Týlsýmlarýný budalalýklarýnýn…
Bizim evin bir altý vardý
Sütçü amca bisikletini dayardý,
Yorgun duvarýna sokaðýn…
Yýllarý saðýp doldururdu çanaðýna
Çýðýrtkanlýðý içimi sarardý ýlýkça…
Sevincimden gözlerim dolardý duyunca…
Bizim evin bir altý vardý,
Kuþlar içine yuva yapardý…
Topraðýný umuda kararlardý;
Susardým…
Yüzleþmekten korkardým,
Uçurum rengi, rüzgâr kanatlarýyla…
Bizim evin bir altý vardý;
Babam her gece beni çaðýrýrdý,
Yankýsýný kýtalar duyardý;
Kaçardým…
Huysuzlanýr aðlardým…
Bizim evin bir altý vardý;
Bütün iyilikler orda saklýydý…
Bir de sen saklýydýn…
Ah…
Þimdi kýzma ama
Seni deyince hatýrladým;
Bizim evin altý
Aslýnda
Hiçbir zaman olmadý…

Sosyal Medyada Paylaşın: