GÝDENLERÝN LANETÝ
Gidenlerin lanetiydi belki de unutulmamak...
Bazen bir çiçekte canlanýr suretinin hayali,
Ya da buðusunda demli bir çayýn
Yosun kokusunda gelir tenin kokusu
Sýzlatýr burnunun direðini
gözyaþý olur, karýþýr denize...
Nazar etmezsin yýldýzlara
Gözlerini anýmsamamak için
Utanýrsýn aya bakmaya
yüzüne bakýyormuþçasýna...
Tattýysan teninin tuzunu eðer
ekmeði bile tuzsuz istersin.
Gidenlerin laneti iþte
ansýzýn yad’a düþersin...
Yaktýðýn resimlerin, dumaný karýþýr havaya
Kah sam yeliyle gelir kokusu hatýralarýn
ciðerleri parçalarcasýna çöker acýsý...
Kekremsi bir türkünün nameleriyle gelir
götürür mazinin býrakýr dehlizlerine
her týný çýðlýk olur
insafsýzca çýnlatýr kulaklarýný
Gidenlerin ahý belki de
’O’ndan sonrasý olmasýn, olamasýn diye...
Tülay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.