yaþanmýyor acýlar sadece dört duvar arasýnda
sarýyor benliðimi bir ahtopot gibi kýskacýnda
kurtulmak istiyorum yalnýzlýðýmýn girdabýndan
yokluðun acý vermiyor artýk eskisi gibi
gördüðüm rüyalar da deðil toz pembe
beynim ve yüreðim çeliþkide
biri unut derken diðeri beklemede
tükendi umutlarým karamsarým ben de
biliyorum doðmayacak güneþ eskisi gibi
yaðsa da yaðmurlar ýslatmayacak beni
umurumda deðil
önemi yok verilen sözlerin
hani sormuþtun ya bana
’’ seni en çok ne üzer ’’ diye
demiþtim sana her koþulda
asla yalan olmasýn aramýzda
söyle þimdi nasýl bakacaksýn yüzüme
çarptýðýmda bir þamar gibi
yalanlarýný bir bir yüzüne
hangi dereden bin su getirecek
mazeretler sýralayacaksýn yine
sabretsem katlansam da sana
vaz geçmiyor huylu huyundan
yedisinde neyse yetmiþinde de odur kiþi
sana zaman ayýrmak zaman kaybýdýr
hadi git yoluna þimdi
açýk olsun bahtýn
ancak unutma sakýn
herkes ben deðil
ona göre at adýmlarýný
ve seç canýný yakacaklarýný ...
Refik
19.08.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.