Tren istasyonda bir bankta oturuyorum
Yanýmda genç bir kýz var
Kalbindeki saflýðý, temizliði, masumluðu yüzüne yansýmýþ
Yüzündeki gülümseme sanki çiçek açmýþ
Kendi halinde yanýmda oturuyor
Kendi küçük ama bir o kadar büyük dünyasýnda yaþýyor
Meraklý gözlerle etrafýna bakýyor ve insanlarý izliyor
Hoparlörden trenin diðer perondan kalkacaðý haberi geldi
Ýlk baþta dinledi ve sonra ayaða kalkarak yürümeye baþladý
Yavaþ yavaþ hayatýmdan çýkýyordu
Masum bakýþlý, masum yüzlü kýz çok kýsa bir süreliðine hayatýma girmiþ
ve sonra hayatýmdan bir o kadar hýzla çýkarak ortadan kaybolmuþtu
Kim bilir hayatýmýza çok kýsa süreliðine girip ve çýkmýþ ne çok insan var?
Kim bilir biz kimlerin hayatýna kýsa süreliðine girip çýktýk?
Kim bilir kimlerin bizimle ilgili anýlarý var?
Dünya hayatý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.