Kaç ömür serildi önüne
Aþkýný silip geçtiðin
Renkler soluyor gözlerimde
Kararýyor seninle doðan güneþ
Buruk bir acý
Ýnce ince sýzlýyor solumda
Aklým seninle karýþýrken
Soluklar yetiþmiyor
Kýrýk dökük anýlar
Sararmýþ bir mektup
Siluetim belirsiz bir resmimiz
Senden bana geriye kalan
Bakýyorum ömrüme
Neydim kimdim nedendim
Var mýydým yok muydum
Sesim sana hiç ulaþtý mý ?
Gözlerimde hiç kendini gördün mü?
Hep ayný kýsýrdöngü içinden çýkýlmaz labirent
Bu aþk denen illet
Teninde parmak izlerim duruyor mu?
Yolsa onlarca parmak izi arasýnda kayboldu mu?
Benim tenim tanýmadý senden baþka parmak izi
Hatta nefesin hala saçlarýmda dolaþýyor
Benim kokum þimdi sana çok yabancý deðil mi?
Kül yaðýyor bitimsizliðe
Bir volkan gibi patladý
Bize yakýþmayan ihanet
Zeus’un þimþekleri gibi saplanýyor yalanlar
Sana akmýþ olan yüreðime
Veda hiç yakýþmadý
Biz olamadýðýmýz bu hikâyeye
Belki de ben yakýþtýramadým
Lal keserken tüm isyanlarým
Gömdüm solumun utancýný
Senden geriye kalan birkaç damla yaþ ile
Verilen sözler hiçliðe yol alýrken
Bir meltem þimdi saçlarýmý okþuyor
Tenimde dolaþýyor ýlýk ýlýk
Ve ben artýk özlemeyi unutuyorum
Unutarak umutlarýmýn katlediliþini
Kýrgýnlýklarýma veda ediyorum
Sevgiyi aramaktan vazgeçiyorum
Yok
Yok hayýr
Ýntihar etmiyorum
Edebilir miyim
Sanýrým sen unuttun
Beni unutulmuþ bir zamanda öldürdüðünü ….