Doðduðum günden baþlayýp
Daðýttým kendimi her bir yöne doðru
Sadece bir kereye mahsus tüm parçalarýmý
Bir araya getirebildim
Kiþiliðimi bulduðum, kendimi tanýdýðým
Bir bütün olduðumu hissettiðim o kýsacýk an
Hayatýmdaki paradokslarýn tek kesiþme noktasýydý
Bense bu noktadan fýþkýran yaþama isteðiydim
Artýk biliyorum ki
Ýnsan kendini bulursa bulduðunu koruyamaz
Zamaný durdurabilir misin?
O zaman hayatýn akýþýný da durduramazsýn
Asla kendine ben buyum dememelisin
Sen o deðilsin çünkü
Sen sayýsýz insanýn kesiþme noktasýsýn
Bir baþka deyiþle çok kalabalýksýn
Gerçek þu ki
Hiç bir þeyin durduðu gibi durmadýðý bir evrende
Hep ayný hissetmek, hep ayný düþünmek
Ve hep ayný kalmak mümkün mü?
Hayat bir yapboz oyunudur
Ben bu oyunu ilk olarak on yedi yaþýmda bitirdim
Kim bilir bir daha ne zaman bitireceðim...