Gel yâr ! Gel de alem-i cihan mâþuk görsün. . Tutuver yalnýz kalmýþlýðýmýn köþesinden. Gül yâr ! Gül de nuh’u kýskandýran tufanlar kopsun, Rüzgarlar saçlarýný örsün.. Bunca yýlýn ýzdýrabý, Bunca kör gecenin ateþi seninle sönsün.. Bil yâr ! Yaradana ayan ve beyan olan bu sevdamý sen de bil. Bil ki karanlýk günlerim gündüze dönsün. . Kem talihim bu kez yüzüme gülsün. Ve sen yâr ! Sen ki cennetin dünyadaki dün’üsün. . Senden sonrasý cennet bahçesi, Sen benim dünüme, bu günüme milyon kere þükürsün. .
Emreinan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emreİnan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.