Zifiriyim

Affet güneþ
yakarak ýsýtan
mutsuzluðu hatýrlatan
ve ýþýnlarýn kölesi
sen kahrolasý renk
göz kamaþtýran

Zincirimin en zayýf halkasýydýnýz koptunuz
Tozsunuz

ve ben artýk yukarýya bakabiliyorum

Kara bulutlar
o kadar aðýrca yakýnlar
yaðmur topluyorum çantama

kuzeyin zifiri karanlýðý
ne hoþ geldin yine

Hiç hareket etmiyorum
çantamdaki su birikintileri dalgalanmasýn
Hatta sustum halkalanmasýnlar
O haldeyim
iyiyim ben yani

Ýki þehir iki ülke iki kýta
iki satýr arasýnda

Kucaðýmda tuttuðum
acýyý tanýmadan
kollarýmdan koparan kollar
upuzundular

Ayakkabýlarýmý unuttum
Üstüm ters gözler yaþ
Mutlu sonumu arýyordum binbir telaþ
Herþey çýplak yüksek binalar
Ve hiçbiriniz yoktunuz sokaklar dar
O andý durupta
zaman portallarýmý kapattýðým
Kimse çýkmasýn bu sokaða

ve akrep ve yengeç
durun yarýnlarýma

kuzeyin zifiri karanlýðý
ne hoþ geldin yine
en doðruyu yapma inadýma


Sosyal Medyada Paylaşın: