kimi var gülerek uzaklarý aðýrlar ayaklarý paslanmýþ iskelenin kararmýþ yosunlarýyla oynayarak...
kimi var zor eder on dakkalýk rýhtýmý cenneti bulmuþ gibi koþar hergün ayný kapýdan içeri girmeye son ana býraktýðýný sanarak bütün bir sancýyý...
kimi var büyük özen gösterir bütün ilklere ve sonlara vapura en son o biner ve en son o atlar son seferde son vapurun yorgun telaþýna ilk son da odur son son da o...
kimi de var yardýmsever bir çocuða benzetir çengelköy vapurunu: "estagfurullah... birgün bir çayýný içerim aðbi... bir þey deðil teyze..." ...tutar yani tutamaz kendini vapuru yazar....
kimi de var ne kim var der ne kim yok yaþar...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.