bilmem... Ne kainim ne müneccim yârýnýmdan bi haber dört yaným örülü dört gece açsam gözümde ýssýzlýk ilk hece sessizlige bürülür,hayali umûdun dehrizli agrýlar,yüklü yüregimde sarýlsa,beyazlara diner mi karanlýgý yorgun yüregimin bilmem... önümde uzayan bir yol ölüm devþirir,sessizlige yorgun dar sokaklar nefesligin ardý boþ uçurumluk mevsimler geçirmiþ gözlerde son kuraklýk kayboluyordu artýk insan bitmeyen ellerinde bu ne sonsuz kývrýmlýk. gidenin sýrrýndaydý,mazharlýgý, kalanýn yitik düþlügünde,bilmece bilmem vuslat mý yoksa sürgün mü...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yadim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.