Kurutulmuş Çiçekler Gibi Kocaman Bir Aşkın Sayfalarına Ayraç Düşürür Ellerin

Hiç bir mevsime kaptýrmadýðým þiirler feda ettim yedinci mevsimde
bir ay boyunca
geceler sevdim
uzun þarkýlar dinleyip
iki beden büyük insanlar sevdim
ellerinde fettan bir beyazlýk
yüzünde bir martýnýn þaþkýnlýðý,görmeliydin

bir ay boyunca durmadan
gündüzler ve akþamüstleri sevdim
dört cumartesi
okullu oyunlar oynadýk
yüzümde çerden çöpten sevinçlerimle
rengimle sokaklarý boyadýk çocuklarla
bir uçtan bir uca
yine de müziksiz tek bir harfe uzanmadý ellerim
þiirden mektuba bütün renklerini denedim mevsimin
bu þehrin denizlerine dalgakýran oldum
ateþ oldum
Su oldum
bin mýsra döktüm gecenin bir çocuða devrilen saatinde

Bir ay boyunca
yerle gök arasýnda bir yerlerde eþzamanlý doðdum
üstümde yakamoz desenli gece
yedi tepe rüzgar dört yaným
çýldýrmýþ ellerimde bir Ýstanbul hüznü
kendi gezegenine vurgun yýldýzýn öyküsüydü düþlerim


Yalnýz Býrakýlmayý Hak Etmeyen Þiir..

Þimdi mevsim Temmuz kalsa böyle hep
gece oldumu denizden devþirdiðim mavinin çiylerini düþürsem ellerine
bizsiz geçen günlere inat
gülsen
gülüþünden bir perde aralansa geceye
susarak dokunsak öteki yanýmýza
ay dökülür üzerimize
bu anda
burcu burcu sevinçleri taþar
þýmarýk Temmuz’un
tek tek komþu evlerin pencerelerinde gezinir þarkýlar
dünya döner fakat ’gitmek’ bir köþede
üstünü baþýný yýrtar
düþlerden sýyrýlmýþ bir aþka sýðsak
en küçük bir boþluða yer vermeden
iþlese iþlese,ta en derinimize
Su’ya öykünen bir yaprak
i mgesine adanmýþ bir þiir gibi

Þimdi mevsim Temmuz kalsa böyle hep
mutlu sonla biten filmler yazsam yoksul kentlere
adressiz mektuplarýn elinden tutsa senle gelen rüzgar
çýldýrasýya bir renk çizsem avuçiçine
pervasýz bir yangýn olsak ilk sözcükte
sabah olsa
üstümüzden gökkuþaðý geçse
sonra
alýp baþýmýzý gitsek birikmiþ denizaþýrý özlemlerimizle
bir mýsra sevi
bir sözcük aþk yeter
bir de
içine düþen mavi


-Sen yine de
her zaman böyle güçlü olduðumu sanma
lehçesinde bilmediðim þarkýlarla avunuyorum çokça zamandýr-


Sosyal Medyada Paylaşın: