Bir denizdir dibi görünmeyen,
Atlarsýn içine,
Buz gibi yapýþýr tenine soðuk,
Tüylerin diken diken,
Tepeden týrnaða ürpertir, titretir.
Bir daha duyarsýn suyun soðukluðunu
Ve bir kere daha üþürsün her çýrpýnýþta…
Sel tutmuþ bir nehir gibi önüne geçemezsin,
Bakarsýn uzaktan,
Uzak duracaðýný sanarak
Sakýnarak, korkarak,
Seni de sarmalamasýný bekliyorsun aslýnda,
Çaresizce, hiç umutlanmaksýzýn,
Heyecanýn artarak.
Karanlýktan ibaret olanýn bembeyazdýr aslý
Albenisi kuvvetli
Ýnandýrýcý
Doldurmuþsun gönlüne
Gönüllüsündür kurban olmaya
Sarýlýrsýn sýmsýký,
Teslim olursun,
Çýð gibi akarak büyüyen bir felakete,
Kalýrsýn altýnda göz göre göre…
Yani gerçekler böylesine zorlu olsa da,
Toz pembe yalanlarla yaþatýrsýn onu…
O, anladýðýn gibi iþte,
“Aþktýr”