YÜREĞİMDEKİ TELAŞ

YÜREÐÝMDEKÝ TELAÞ

Yüreðimde bir telaþ bir sabýrsýzlýk.
Almýþ baþýný gidiyor.
Birtürlü durduramýyorum.
Birþeylere geç kaldým biliyorum.
Düþünüyorumda,
Yetiþebilirmiyim acaba özlemlerime,
Yetiþebilirmiyim yaþayamadýðým mutluluklara,
Bilmiyorum...
Ne kadarda yorulmuþum aslýnda.
Kalbime çöken bu aðýrlýðý,
Taþýyamaz olmuþ bedenim.
Þimdi anlýyorumki.
Beklemekten umud etmekten,
Öylesine yorulmuþki yüreðim.
Ýçimde bir telaþ bir sabýrsýzlýk.
Almýþ baþýný gidiyor.
Birtürlü durduramýyorum.
Ne çok acelem var aslýnda.
Sevmeye sevilmeye,
Ne kadar eksik vede yarýmým.
Biliyorum.
Ve her gecenin sabahýnda,
Belki bugün belki yarýndýr diye,
Hayatý koþar adýmlarla yaþýyorum.
Gözlerimle görebilmek ellerimle tutabilmek için,
Huzurlu mutlu bir sonsuzluðu.
Ya göremessem diyorum,yaþýyamassam özlemlerimi.
Ya gözlerim açýk giderse,
O zaman kader demek düþer yüreðime,biliyorum.
Ama ben yinede çok ama çok korkuyorum...

GÜLSEREN MORKAN

Sosyal Medyada Paylaşın: