GİTTİN Mİ?..

Gittiysen sen gittin
Ne gülüþünü götürebildin
Peþin sýra
Ne, gözlerinden akan sevgini
Hani desem ki, bir de
Unuttum gitti
Hiç görmedim ki, öfkeni...

Sofraya oturuþun
Çatal kaþýk tutuþun
Azýcýk biberden yanýp
Öksürüþün, hohlayýþýn
Yaný baþýmda duruyor
Sulanan gözlerle acý bakýþýn...
Duruyor iþte!
Kuþ kanadý ellerini
Yüzünde sallayýþýn...

Gittiysen sen gittin
Gitti mi sanki, bana veda ediþin
Bir kaþýkta kalakaldý
Son lokmana yüz çevirip
Geç kalmak olmaz!
Vakit geldi
Vakit tamam deyiþin...


Not:
Belki hikâye kýsmýna gitmeyen olur diye buraya yazdým.
Bu notu önemli buluyorum çünkü.

Kayýnvalideme ben bakýyordum.
Akþam yemeðini yedirirken, kasesinde iki üç kaþýklýk çorba kalmýþtý.
Bir ara gözleri bir noktaya takýlý kaldý.
Ve o esnada esrarlý perde kalkmýþ ne görmüþse görmüþtü.

Kaþýðý aðzýna uzattýðýmda; tamam kýzým vakit geldi dedi.
Ne vakti diye sordum.
Gitme vakti dedi.
Hele dur bakalým, þu kaþýðý da al da bitsin çorbanýz dedim.
Aaa! geç kalmak olur mu dedi.
Bir talebe, okul zili çalýnca geç kalýrsa olur mu, bu da ayný öyle dedi.

Ve gayet de saðlýklý gözüküyordu.
O akþam hastalandý ve 15 gün bilinçsiz yattý, ve kaybettik.
Hiç aklýmdan çýkmýyor o an.
Sizlerle de paylaþmak ve Rahmetle anmak istedim.

Saygýlarýmla... Sultan Yürük


Sosyal Medyada Paylaşın: