Ne omuzunda silah, ne de mermin vardý ya Bir amansýz anýmda savunmasýz vurdun yâr Ateþleyen tetiði kirpiklerin kurdu ya Bir þey olmamýþ gibi, öyle bakýp durdun yâr.
Sarsýldýkça dumaným tüter oldu serimden Gözlerime bakarak, manasýný sordun yâr Dýþýma vuruyordu ýsý zayýf derimden Dað içinde lâv gibi gizli yanan hardýn yâr.
Varlýðýma ispattý gönlüme kor doluþun Esasýnda aþýlmaz daðlar gibi zordun yâr Aþkýmýn gýdasýydý uzaklarda oluþun Sana düþkünlüðümü bilmem neye yordun yâr?
Küçücük kývýlcýmdan, çok geçmeden nâr oldun Ve nihayet müzmin bir maraz gibi sardýn yâr Çayda þeker, sütte yað, bende ise yâr oldun Kim baksa göremezdi, yok içinde vardýn yâr.
Sultan Yürük
Sosyal Medyada Paylaşın:
s.yuruk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.