gün güne dolanýr gün ayaklara rüzgar göðe sarýlýr insan insana tutunuverirsin gölgelere düþüverirsin yalnýzlýk kuyularýna ne dað ses verir ne deniz sadece sevdiklerin uzanýverirsin denizlerin göðüne mavileþirsin mavileþirsin ak sakallý dedeler gelir yanýna gülüþleri pembe olan çocuklar sen kýrmýzýsýndýr acýlaradan hüznün grisi ellerine bulaþmýþtýr ve gece karasý gözlerin hep giden çocuklara aðlamýþtýr varsýn güneþ doðmasýn ne çýkar iki dileðimiz oldu hep biri sevdiklerimiz için biri sevdiðimiz için kendimiz için hiç bir þey istememiþiz biz mutluluk denen o yosmayý çok öncesi terketmiþiz unuttuðum ben geldi aklýma sende unuttuðum ben þimdi kirletildi oda düþleri bile karabasan özlemi ise can çekiþiyor yüreði aklýn iþkencelerinde unuttuðum ben geldi aklýma ne olur beni baðýþla................23/35....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Maviye Sevda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.