Ruhumun hıçkırıklarına sordum

Gün gelir
yüreðim umutla beslenir
gönlüm sevinir
Günler geçtikçe sinem
hasretin çehresinden figan eðleyip
çileyi deruhte eder
Aþk için ya sabýr der,
nasibi umutla bekler
Elemin sancaðýný al aþaðý ederek,
hikmetin ramýna el hak müracaat eder

Þarkýlara sordum
bir ah çekerek nafile dediler
Anýlarýn abat olan perdesine dokundum,
her ne sebepse açmamý istemediler
Aklýma sual eðledim,
hani hakikatin sesi söyle diye
o vakti öncelediler
Uzletin baðrýnda nefeslendiðim
yalnýzlýðýma gülüp geçtiler

Bir çaresizlik
içinde etrafýma bakýndým
Yerlerde sürünen
yapraðýn melaliyle aþký andým,
hali fakirliðimi sessizce kandým
Servilerin efkarýný ibretle yudumladým
ve ölümün döþeðinde sevdayý sayýkladým
Yýllarýn kaybolmuþluðun
ruhumun hýçkýrýklarýna sordum,
çaresiz þaþkýnlýk yaþadým

Ýþte o vakit
þairin ve yazarýn
halini yakinen anladým
Ayný dili konuþmak ve fakat
ayný duygularý yaþayamadan
yýllarýn hicranýyla yol almak
Kimseye bir kabahat bulmadan
þefkatin baðrýndan akseden
düþlerle ufuklara uzanmak
Vefanýn, nefis ve hesap
mütalaasýnda kaygý yaþamadan
aþký sürurla kalpte yaþatmak

Lalenin
nazarýndan dile geleni,
gülün masumluðundan serdedileni okumak
Tevhidin rahlesinde bir korku
yaþamadan vuslatýn þevkine
muhtaçlýðý hale anlatmak
Ne kadar dile gelen zafiyetler varsa,
tecessüs kul olmaya mani bir halse
gönülden savmak
Ne cennet için yaþamak
ve ne de cehennemin narýnda
haþyeti gönülde takva ile tutmak

Ten kokusundan,
nefsin yoran tadýmlarýndan
kalbi korumak
Her hevesin yanan ateþe
odun atarak ruhu sarmasýný
gönülden anlayýp býrakmak
Bir zevk için sadakatin
masumiyetini tahrip ederek
þereften azat olmak
Hudutlarý yok sayarak
hoyratça yaþamak ve kalbin
hicranýný anlamadan fani olmak

Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: