Geçmiþi unutmak istiyorum senin gelmeyeceðini biliyorum sesleniyorum , duymuyorsun sesimi baþkasýyla mutlusun. ben ise sensiz ölüyorum duymuyorsun,görmüyorsun bilmiyorsun,hiç bir þeyi ya da göz yumuyorsun söylesene hiç mi acýmadý canýn canýn hiç mi yanmadý benim kadar ? niye acýsýn ki ? seviliyorsun,seviyorsun daha ne olsun ? yürek bu oðlum kürek deðil biran umutsuz da olsam biliyorum yanýmda olanlar beni hiç býrakmayanlar var arkadaþlarým gibi o bile gidiyor anne beni böyle býrakýp bir þey demeden gidiyor,gidiyorken de susuyor anne söyle anne konuþsun,üzmesin kýzýný neden be anne ! neden ben büyüdüm ? neden bu kadar çocukluðumu özlüyorum anne ! ben küçükken daha mutluydum o bana þunu sormuþtu beni neden bu kadar çok seviyorsun ? düþünüp cevap verememiþtim diyememiþtim huzurun onda olduðunu mutluluðun ta kendisinde olduðunu o gülüyor,ben aðlýyorum o seviyor,ben bakýyorum olmuyor anne olmuyor ! bu kýzýn bu acýya dayanamýyor bir þey söyle anne susmasýn ! konuþsun,tekrardan sevsin ne dersin canýmýn yandýðý kadar onunda caný yanar mý ? o da ben gibi üzülür mü ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
melk97 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.